Oproepcontract (WAB)

Het is bijna zover. Vanaf 1 januari 2020 treedt de Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) in werking. Er gaat een hoop veranderen (zie Wet Arbeidsmarkt in Balans (WAB) – Wat zijn de grootste veranderingen?). In dit artikel zal ik verder ingaan op de veranderingen met betrekking tot oproepcontracten. 

Oproepen van werknemers

• Als een werknemer niet minimaal 4 dagen van te voren door de werkgever wordt opgeroepen, mag de werknemer weigeren te komen;
• Stel, een werkgever roept een werknemer op en trekt de oproep een dag later in, dan moet de werkgever betalen voor de volledige duur dat de werknemer is opgeroepen;

Oproepcontract na 12 maanden

• De werkgever is verplicht na 12 maanden dienstverband een contract aan de werknemer aan te bieden met een arbeidsomvang gelijk aan de gemiddelde arbeidsomvang van de voorafgaande 12 maanden.
  • Voorbeeld: Anna is op 1 januari 2020 precies 12 maanden in dienst. Ze heeft over de afgelopen 12 maanden gemiddeld 30 uur per maand gewerkt. De werkgever is verplicht om Anna te vragen of zij een vaste arbeidsomvang van 30 uur per maand wilt:
    • Zegt Anna ‘nee’? Dan moet de werkgever het een jaar later weer vragen en kan de werkgever Anna in het komende jaar gewoon weer oproepen zoals hij gewend is;
    • Zegt Anna ‘ja’? Dan heeft Anna recht op een vast aantal uren van 30 uur per maand.
  • Alle oproepkrachten die op 1 januari 2020 langer dan 12 maanden lopen, moeten een aanbod krijgen.
    • Als een werkgever dat niet doet, gaat er direct een loonvordering lopen met daarop de wettelijke verhoging.
    • Voorbeeld (vervolg): Stel, de werkgever biedt Anna geen vaste arbeidsomvang aan en ze wordt in januari ingeroosterd voor gemiddeld 20 uur per maand. Dan heeft Anna een loonvordering op haar werkgever van 10 uur. Met de wettelijke verhoging daarover, zou de werkgever Anna dan 15 uur moeten betalen.

Oplossing: jaarurencontract?

Het nadeel van deze nieuwe wettelijke regeling is dat het hebben of zijn van een oproepkracht per 1 januari 2020 helemaal niet zo flexibel meer is. Er is een mogelijkheid om die flexibiliteit nog enigszins te kunnen behouden, namelijk door het inschakelen van ZZP’ers of door het aangaan van een jaarurencontract. Dit betreft een contract met

• Een vast aantal uren per jaar;
• Verspreid over 12 maanden.
  • Hierbij is het mogelijk dat de ene maand meer wordt gewerkt dan de andere maand, maar voorwaarde hierbij is wel dat het loon gelijkmatig wordt verdeeld en uitbetaald over het jaar.
  • Voorbeeld: Anna en de werkgever komen een jaarurencontract overeen van 780 uur per jaar. Anna krijgt dan elke maand 780/12 = 65 uur betaald. Het maakt daarbij niet uit of zij de ene maand 20 uur werkt en de andere maand maar 10 uur. Het gaat erom dat ze aan het einde van het jaar 780 uur heeft gewerkt. Op deze manier kan de werkgever nog steeds de pieken en dalen opvangen.